Ein altes „Fosnd-Liedl”.

O du liebe Fosnd du, machst miech su harzlich fruh!
Hob‘ miech schu lang gefraat off’s neie Baarg-Gebaat.
O du liebe Fosnd du, machst miech su fru!

Ach du grußer Baargfärscht druhm, gabb Seeng off unnern Gruum!
’s Beutele werd fei laar, in der Teuf‘ gibt’s nischt haar.
Ach du grußer Baargfärscht druhm, gabb Seeng ’ne Gruum!

Hend, ihr arme Baargleit‘, singt, doss’s bis nooch Draasn klingt:
„‚S laab‘ unner Kienig huuch!“ daar kennt net Lug un Trug.
Ja, ihr arme Baargleit‘ singt, doss’s nunner klingt!

Ja, sist gob’s noch Hefnkließ‘, itze schmeckt nischt meh‘ süß, —
Hoom sich ’ne Moong verdorm, ’s zwackt uns dr Bandleworm!
Ja, sist gob’s noch Hefnkließ‘, die war’n noch süß!

Ei! es gibt noch Fosnd-Narrn in dr Kutsch‘ un in Karrn;
Fosnd is in dr Walt, Narrn sieht mr viel fr’sch Gald.
Ei! es gibt noch Fosnd-Narrn in Kutsch‘ un Karrn.

Hm! ’s is heit ä grußer Bahl in genn geputztn Saal:
Hoom dort ihr‘ Frad‘ neer aah narrisch in Fuss un Baa‘.
Hm! ’s is heit ä grußer Bahl dort in genn Saal.

Hah! Die hoom gar Larvn dra‘, kennt mr se besser aah;
Schwarze drblickt mr weiß, Kluge sei dumm mit Fleiß´.
Ha! Die hoom gar Larvn dra‘, kennt mr se aah!

Na, du liebe Fosnd du, machst miech racht innig fruh!
Epper hot’s über’sch Gahr mit de Gruum kä‘ Gefahr!
Na, du liebe Fosnd du, machst miech racht fruh!

C. G. Wild.

Erzgebirgische Heimatblätter Nr. 9 – Sonntag, den 26. Februar 1928, S. 3