De neie Heizing.

Dr Süß-Christoph sitzt hintern Uf’n,
Do kimmt sei‘ Nachbar, ’s Blaat’l hul’n.
„Horch,“ spricht dar, „hast du’s dä gelas’n:
Es soll’n fei „teirer“ war’n de Kuhl’n!“

„Dos kaa net stimme!““ maant dr Christoph
un legt in Filzschuhn ’nei de Suhl’n.
„Se schreim doch viel von „Volksverheißing“;
Do brauch’n mer doch aah winger Kuhl’n!“

Bernh. Brückner, Leipzig.

Erzgebirgische Heimatblätter Nr. 5 – Sonntag, den 30. Januar 1927, S. 3